Przez lata pracy z przędzami, wydziergałam swój styl. Jest to również przejaw mojej filozofii życiowej i obserwacji świata.

Patrząc na obrazy występujące w przyrodzie napotykamy zjawisko, które ja nazywam kontrolowanym przypadkiem. Widzimy to w rysunku rzeki, błyskawicy, pękniętym kamieniu, żyłach na przegubie naszych rąk. Niby podobne a za każdym razem niepowtarzalne. Kontrolowany przypadek polega na tym, że na początku powstania takiego zjawiska zostają założone pewne wytyczne, niezmienne dane, lecz kiedy następuje impuls tworzenia, nikt nie jest w stanie dokładnie przewidzieć jak będzie wyglądał efekt końcowy.

Tak jest i z moim dzierganiem. Uwielbiam tworzyć, łączyć przędzę według schematów kolorystycznych, powiązań tonalnych – natomiast nie jestem w stanie do końca przewidzieć jak dane kolory rozłożą się na obszarze swetra. Efekt końcowy jest zawsze dla mnie niespodzianką.

Do tworzenia przędz używam nowych i starych włóczek. Włóczki z odzysku są zgodne z założeniami ekologii oraz niekiedy mają ważna zaletę sentymentalną: mianowicie można wykorzystać ponownie ubrania z których wyrośliśmy, a które były naszymi ulubionymi, lub ubrania bliskiej nam osoby – sprute i wrobione na nowo dają nam dodatkową siłę, opiekę i czułość – takie ubraniowe talizmany ;)

Obecnie projekt nad którym pracuję, to kolekcja dziana z przędzy powstałej z nici do szycia. Od szwalni których w Łodzi jest mnóstwo zebrałam końcówki nici, poukładałam je tonalnie i skręciłam w przędzę. Efekcie uzyskałam niesamowity melanż. Sam przędza po udzianiu świetnie się układa – jest miękka i lejąca :)

A oto pierwszy projekt – na razie zdjęcia robione na szybko – kiedy kolekcja będzie ukończona pokuszę się o profesjonalną sesję :)